Page 115 - 100
P. 115

๑๐ ทศวรรษ ที่ยั่งยืน...สู่ทศวรรษหน้าที่ท้าทาย



               ๒. ยุคหลักสูตรประกาศนียบัตรขั้นสูง (เทียบเท่าอนุปริญญา)

               (พุทธศักราช ๒๕๐๗-๒๕๑๓)



                      ในปีพุทธศักราช  ๒๕๐๗    สภากาชาดไทยมีความเห็นว่า  กิจการของโรงเรียนพยาบาลผดุงครรภ์และ

               อนามัย  สภากาชาดไทย  มีความเจริญก้าวหน้ามาเป็นล�าดับ  จนต้องรับนักเรียนเพิ่มขึ้นเป็นปีละ  ๑๕๐  คน
               จึงมีความจ�าเป็นต้องปรับปรุงหลักสูตรวิชาพยาบาลให้มีมาตรฐานสูงขึ้น  ให้เข้าระดับมาตรฐานของสภาพยาบาล
                                                                  ึ
               ระหว่างประเทศ (International Council of Nurses, ICN.) ซ่งสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยได้เข้าเป็นสมาชิก
               ของ  ICN.   เมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๐๔  โดยการน�าของคุณหญิงสมานใจ ด�ารงแพทยาคุณ  นายกสมาคมพยาบาล
               แห่งประเทศไทยในขณะนั้น ทั้งนี้ได้มีข้อตกลงร่วมกันของสมาชิก  ICN.  ในการก�าหนดหลักสูตรมาตรฐานขั้นต�่า

                                   ๑๗
               (Minimum Standard)   จึงเป็นข้อผูกพันให้มีการปรับหลักสูตรให้เป็นไปตามมาตรฐานสากล โดยเพิ่มพื้นฐาน
               ความรู้ของนักเรียนจากชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ (มัธยมศึกษาปีที่ ๖ เดิม) เป็นชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕ (ม.ศ.๕) และ
               ปรับปรุงหลักสูตรโดยยึดหลักการวิวัฒนาการทางด้านวิทยาศาสตร์การแพทย์ การศึกษาทั่วไป การศึกษาวิชาชีพ

               การพยาบาล และความต้องการของสังคมในด้านการรักษาพยาบาลเป็นเกณฑ์



                      “...ทั้งนี้เพื่อให้วิชาชีพการพยาบาลมีการศึกษาทัดเทียมกับมาตรฐานสากล ซึ่งก�าลังปฏิบัติกันอยู่ในต่าง
               ประเทศ  และจะเป็นการสะดวกในการที่จะไปศึกษาต่อในต่างประเทศอีกด้วย  การปรับปรุงหลักสูตรในครั้งนี้
               ยังผลให้ได้ผู้สมัครที่มีพื้นความรู้สูง  และมีอายุมากขึ้น  ซึ่งจะเป็นการเหมาะสมกับความรับผิดชอบในการปฏิบัติ

               หน้าที่ได้ดียิ่งขึ้น นอกจากนั้นยังเป็นการสนับสนุนวิชาชีพการพยาบาลให้มีวิทยฐานะสูงขึ้น ซึ่งจะเป็นเครื่องจูงใจ
                                                               ๑๘
               ให้มีผู้นิยมวิชาชีพการพยาบาลมากขึ้นอีกโสตรหนึ่งด้วย....”


                      เนื่องจากหลักสูตรนี้ได้เพิ่มพื้นฐานความรู้ของผู้เรียนจากชั้นมัธยมศึกษาปีที่  ๓  เป็นผู้ที่มีวุฒิการศึกษา
               สายสามัญชั้น  ม.ศ.๕  หรือเทียบเท่า  มีอายุครบ  ๑๗  ปี  และไม่เกิน  ๓๐  ปี  และปรับหลักสูตรการพยาบาล

                                          ั
               เป็นหลักสูตรประกาศนียบัตรข้นสูงวิชาพยาบาลและอนามัย  เทียบเท่าอนุปริญญาพยาบาลและอนามัย
               จึงมีก�าหนดเวลาการศึกษา ๓ ปี (เรียนชั้นปีที่ ๑-๓)  เช่นเดียวกับหลักสูตรอนุปริญญาของสถาบันอุดมศึกษา

               โดยทั่วไป ส่วนหลักสูตรวิชาผดุงครรภ์เรียนในปีที่ ๔ มีก�าหนดเวลาการศึกษา ๒ เทอม (๖ เดือน)


                      ในการปรับปรุงหลักสูตรประกาศนียบัตรข้นสูงพยาบาลและอนามัย (เทียบเท่าอนุปริญญา) ได้เพ่ม
                                                                                                         ิ
                                                          ั
               รายวิชาจากหลักสูตรปีพุทธศักราช ๒๔๙๙-๒๕๐๖  ซึ่งมี ๔๒ รายวิชา เป็น ๖๑ รายวิชา รวมทั้งเปลี่ยนแปลงชื่อ
               รายวิชาให้มีความทันสมัยและสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของหลักสูตร  เช่น  วิชาเคม  วิชาฟิสิกส์สาหรับ
                                                                                                     �
                                                                                         ี
               พยาบาล วิชาเภสัชวิทยา ๑ และเภสัชวิทยา ๒ เป็นต้น และเพิ่มรายวิชา อาทิ การศึกษาคนไข้รายตัว ศาสนา
               เปรียบเทียบ นิติเวชศาสตร์ ศิลปวิจักษ์ ปรัชญา เป็นต้น


                      ๑๗ ถวิลหวัง ทุติยะโพธิ, “ละครตัวเดียว”. อนุสรณ์ ๖๐ ปีโรงเรียนพยาบาลสภากาชาดไทย. (กรุงเทพมหานคร :
               โรงพิมพ์ตีรณสาร, ๒๕๑๗), ๓๙-๔๐.
                      ๑๘ วิทยาลัยพยาบาลสภากาชาดไทย, หลักสูตรการศึกษาวิชาพยาบาลอนามัยและผดุงครรภ์ ของโรงเรียนพยาบาลอนามัย
               และผดุงครรภ์ สภากาชาดไทย พุทธศักราช ๒๕๐๗-๒๕๐๙  (เอกสารอัดส�าเนา).

                                                            114
   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120